Motyw cierpienia w literaturze - pomysł na pracę maturalną

---

Cierpienie jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Może mieć ono wymiar fizyczny jak i psychiczny. Przyczynami takiego stanu rzeczy może być ból wywołany chorobą, lecz także śmierć bliskiej osoby, lub nieszczęśliwa miłość. Motyw cierpienia jest także częstym tematem rozważań poetów. Ja skupię się na Dziadach Adama Mickiewicza. W części Drugiej, której akcja toczy się na cmentarzu w wigilię Dnia Zadusznego, lud pod przewodnictwem Gustawa bierze udział w obchodach związanych z kultem zmarłych. Pierwszymi duchami jakie się pjawiają SA duchy małych dzieci. Nie mogą one wejść do raju, gdyż żyły beztrosko nie zaznając czym jest ból. Proszą o ziarnko gorczycy dzieki któremu poznają co to jest cierpienie i otworzą się im bramy do upragnionego nieba. Kolejnym duchem jest Zły Pan cierpiacy po śmierci wieczny głód. Codzień rozdzierany jest przez ptaki. Cierpi on za swe nieuczciwe życie na ziemi. Trzecim duchem jest dziewczyna, która jest zawieszona pomiedzy niebem a ziemią z powodu tego, iż żyjąc nie umiała nikogo naprawdę pokochać. Cierpienie w tej części przedstawione jest więc jako nieodłączny element zycia, bez którego nie można trafić do raju. W Trzeciej części „Dziadów” cierpiąca jest polska młodzież, uwięziona przez cara. Ich męki przyrównane zostały z mękami Chrystusa konającego na krzyżu. Ponadto cierpi Polska jako naród. Jesteśmy ucieśnieni przez zaborców, którzy robią wszystko by do końca zniszczyć nasze poczucie narodowe. Jednak cierpienie to zostanie kiedys wynagrodzone, wszak Polska zostanie zbawcą narodów europy.

Motyw dworku do waszej prezentacji maturalnej

Drodzy licealiści zamieszczamy dla was omówienie motywu dworku aby łatwiej wam było tworzyć własne prezentacje maturalne. Praktycznie w każdej epoce występuje motyw dworku szlacheckiego. W zasadzie aż do końca II wojny światowej one istniały i były istotną częścią na ziemiach polskich. Ów dworki to nie tylko miejsca gdzie można podziwiać piękno przyrody czy też bogaty wystrój wnętrza, lecz także idealne miejsce ukazujące stosunki między ludźmi. Można więc powiedzieć, iż były one skarbnicą wiedzy dotyczącej polskiej tradycji. Dworem który chciałem omówić jest Soplicowo, które przedstawione zostało przez Mickiewicza jako utopijne. Nasz wieszcz posłużył się specjalnie takim właśnie obrazem, by przypomnieć Polakom na emigracji jak wspaniałe jest życie na polskich ziemiach. Rytm życia mieszkańców dworku jest regulowany poprzez kolejne posiłki, oraz wiele rozrywek( przede wszystkim polowania i grzybobrania). Każdy z mieszkańców jest indywidualnością, najciekawszą postacią jest Jacek Soplica. Był to dzielny szlachcic, w młodości znakomity strzelec, jednakże cechował się porywczością, ponadto zbyt dużo pił. Gdy Horeszko odmówił mu ręki jego córki, ten w akcie zemsty zabił Stolnika. Wydarzenie to odmieniło jego życie, odtąd stał się on przykładnym patriotą, gotowym poświęcić życie dla swej ojczyzny. Na końcu utworu zostaje on śmiertelnie ranny, jednak co najważniejsze jego winy zostają mu przebaczone. „Pan Tadeusz” nie bez podstaw jest uważany za nasze największe dzieło, bohaterowie przypominają czytelnikowi o swym ukochanym kraju, zaś sam wizerunek dworku jest sentymentalną podróżą Mickiewicza do swych rodzinnych stron.